Ryżowiec spotykany jest na Jawie, Sumatrze, Borneo, w rejonie Madras oraz na południowych terenach Chin. Z niektórych źródeł możemy się dowiedzieć, że ptaki te pochodzą z Jawy i Bali. Ryżowiec jest gatunkiem pochodzącym z rodziny astryld. Jego naturalne środowisko jest bardzo urozmaicone. Gatunek ten zamieszkuje rozległe obszary porośnięte krzewami , obrzeża lasów, ogrody, parki, osiedla ludzkie przy których jest dużo zieleni. Żerują całymi grupami na polach uprawnych, szczególnie ryżu i pszenicy, z których zjadają młode pędy oraz dojrzewające i już dojrzałe nasiona. Gniazda ich mają kształt kulisty. Możemy je spotkać na drzewach, krzewach a także na dachach niewysokich zabudowań. Chińczycy jako pierwsi podjęli próby hodowli Ryżowca w warunkach domowych, za nimi próby te podjęli Japończycy, którym udało się wyhodować dwie odmiany mutacyjne: białą oraz szekatą. W ostatnich latach hodowcą udało się także uzyskać odmianę beżową. 

Wygląd ptaka.     
Głowa Ryżowca jest koloru czarnego, na licach posiada owalne czarne plamy (które zwane są także muszelkami). Niebieskoszarą barwę ma górna część piersi, dolna zaś jest niebieskofioletowa. Szarobiałe są jego boki oraz brzuch. Pióra pokrywowe grzbietu oraz skrzydeł są niebieskoszare , u niektórych osobników mają brunatny nalot. Lotki są szafirowoniebieskie , zaś sterówki i pióra pokrywowe nadogonowe czarne. Prawie białego koloru posiada pióra pokrywowe podogonowe. Dzio jest gruby i czerwony. Nogi ma różowego koloru. Samica Ryżowca dziób posiada bledszy, głowę mniejszą , a w niektórych źródłach jest podane, że muszelki samiczki są mniejsze i mniej efektowne niż samca. U odmiany białej wszystkie pióra są śnieżnobiałe, dziob koloru czerwonego, a nogi różowe. U niektórych białych osobników w pierwszym roku życia występuje kilka czarnych piór, które znikają podczas okresu pierzenia się ptaków. Osobniki szakate, są biało- czarne, biało - szafirowe lub biało - brunatne, które otrzymuje się przez krzyżowanie osobników białych lub szekatych z ptakami standardowymi. Nie zawsze z krzyżowania różnych ptaków w pierwszym pokoleniu, uzyskamy pożądany wynik, dlatego krzyżowanie należy powtarzać , ale do tego należy dobierać osobniki które nie są ze sobą spokrewnione. Samiec chętnie i bardzo dobrze śpiewa. Jego śpiew składa się z kilku różnych turkotów, treli oraz dzwoneczków, utrzymywanych w głębokiej , przyjemnej dla ucha tonacji. Długość ciała wraz z ogonem wynosi około 14 cm. 
Hodowla.
Razem z innymi ptakami Ryżowce mogą przebywać w dużych klatkach oraz wolierach, nie czyniąc im żadnej krzywdy. Dla jednej parki klatka powinna mieć co najmniej wymiary 50x40x40 cm. Żerdzie musza być o grubości około 14 mm, które powinny być pokryte korą. Z upływem czasu ptaki same ją oberwą, a będzie to dla nich dobre zajęcie i świetna zabawa. Hodowcy umieszczają w klatkach kilka żerdzi o różnej grubości, a ptaki same wybiorą do spania tą, która najbardziej będzie im odpowiadała. Dno klatki powinno być wysypane piaskiem. Nie powinno być ono wykładane papierem, ponieważ ptaki szybko go podrą, a czasami mogą go zjeść, co nie jest dobre dla ich zdrowia. Mikroelementy które znajdują się w piasku, są niezbędne do prawidłowej przemiany materii i stanowią bardzo dobre uzupełnienie pokarmu. Ryżowce chętnie zjadają oraz kruszą skorupki kurzych jaj, powinny wiec ich mieć zawsze pod dostatkiem, Silne dzioby tych ptaków wymagają ścierania, to też mogą robić gdy mają podane do zjadania twarde ziarna np.: ryżu, konopi, pszenicy oraz prosa. Strugany ryż przed zjedzeniem rozdrabniają, zaś konopie oraz inne nasiona obierają z łusek. Mieszanka przeznaczona dla kanarków czyli murzynek, słonecznik oraz kasze i odzywki dla dzieci, mogą być uzupełnieniem wyżej wymienionych pokarmów . Z pokarmów soczystych możemy podawać Ryżowcom rdest ptasi, nać pietruszki, szpinak, tartą marchewkę oraz jabłko. Ryżowce lubią bardzo się kąpać, zwłaszcza w cieple i słoneczne dni, dlatego w ich klatce powinniśmy umieścić basenik kąpielowy, w którym codziennie musimy zmieniać wodę. Ptaki te są dość odporne na zmienne warunki klimatyczne, lecz nie powinniśmy ich przetrzymywać dłużej w temperaturze poniżej 10°C, ponieważ nie jest to dla nich dobre. Możemy je trzymać w wolierach ogrodowych , w których dobrze zaaklimatyzowane ptaki mogą przebywać nawet do późnej jesieni